TY - JOUR ID - 139432 TI - نقش منابع آبی در مکان‌گزینی محوطه‌های دور‌ه هخامنشی دشت سیستان JO - تحقیقات منابع آب ایران JA - IWRR LA - fa SN - 1735-2347 AU - فتحی سوگلی تپه, شبنم AU - مرتضوی, مهدی AU - موسی پور نگاری, فریبا AD - دانشجوی دکتری باستان‌شناسی، گروه باستان‌شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. AD - دانشیار گروه باستان‌شناسی و پژوهشکده علوم باستان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران. AD - استادیار گروه باستان‌شناسی و پژوهشکده علوم باستان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران. Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 17 IS - 3 SP - 268 EP - 281 KW - دشت سیستان KW - دوره هخامنشی KW - محیط جغرافیایی KW - منابع آبی DO - N2 - دشت سیستان از دیرباز به‌واسطه دارا بودن منابع آبی فراوان یکی از مناطق مهم جهت استقرارگزینی انسان‌ها بوده است. تا کنون مطالعه جامعی راجع به ارتباط بین منابع آبی و محوطه‌ها انجام نگرفته است، از این‌رو هدف کلی پژوهش حاضر؛ بررسی رابطه متقابل محوطه‌های دوره هخامنشی و محیط طبیعی و به‌طور خاص نحوه استقرارگزینی محوطه‌ها بر اساس مؤلفه آب است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی- تاریخی انجام گرفته و برای نیل به این مقصود از نرم افزار GIS استفاده شد. به‌منظور دست‌یابی به اهداف پژوهش پس از مطالعه شرایط محیطی، شش متغیر شامل: نوع منابع آبی، فاصله از منابع آبی، شیب زمین، نوع خاک، زمین‌شناسی و وسعت محوطه‌ها بررسی شدند و نتایج به‌دست آمده، گویای نقش مؤثر منابع آب سطحی در مکان‌گزینی و وسعت محوطه‌ها است. وجود منابع آبی، شیب ملایم و به تبع آن، سهولت سرازیری آب در مناطق مختلف دشت، ظرفیت ایجاد کانال‌های انشعابی جهت حفظ فاصله مناسب از رودخانه که از خصوصیات مخروط افکنه‌ها می‌باشند و همچنین، استقرار روی تراس رودخانه‌ای جهت دوری از خطر سیلاب از جمله عواملی هستند که موجب می‌شدند این منطقه علی رغم فقدان سفره‌های آب زیرزمینی و وابستگی مردم به منابع آب سطحی، تبدیل به یکی از مناطق جاذب جمعیت گردد. UR - https://www.iwrr.ir/article_139432.html L1 - https://www.iwrr.ir/article_139432_7c139081c4efc1e7d2024073e7f12c84.pdf ER -