%0 Journal Article %T بررسی تطبیقی چند روش آماری جهت برآورد حداکثر بارندگی محتمل 24 ساعته در حوضه آبریز اترک %J تحقیقات منابع آب ایران %I انجمن علوم و مهندسی منابع آب %Z 1735-2347 %A قهرمان, بیژن %A حسین‌پور تهرانی, مینا %A فراهی, گلاره %A داوری, کامران %D 2011 %\ 08/23/2011 %V 7 %N 2 %P 61-70 %! بررسی تطبیقی چند روش آماری جهت برآورد حداکثر بارندگی محتمل 24 ساعته در حوضه آبریز اترک %K حداکثر بارندگی محتمل %K روش هرشفیلد %K روش چند ایستگاهی %K همگنی %K اترک %R %X حداکثر بارش محتمل (PMP) برابر بیش‌ترین ارتفاع بارندگی است که از دیدگاه نظری درمدت معینی امکان وقوع دارد. در این مقاله دو روش آماری هرشفیلد (در دو نگرش استاندارد و تجدید نظر شده به‌عنوان برآورد نقطه‌ای) و روش چند ایستگاهی (به‌عنوان یک روش ناحیه‌ای) برای 33 ایستگاه باران‌سنجی با متوسط طول دوره‌ی آماری 26 سال در حوضه‌ی آبریز اترک واقع در شمال شرق و شمال ایران به‌کار برده شد. در روش چند ایستگاهی از توزیع حدّی نوع 1 و دو شکل تبدیل یافته و بریده شده که بتوانند با افزایش بدون حدّ دوره‌ی بازگشت یک حدّ منطقی را برای بارندگی نشان دهند، استفاده شد. در روش استاندارد هرشفیلد، مقادیر PMP بسیار زیاد و غیر منطقی به‌دست آمد. PMPهای نقطه‌ای در روش تجدید نظر شده‌ی هرشفیلد منطقی‌تر بود و محدوده‌ی نسبت بدون بعد PMP به حداکثر مشاهده شده‌ی بارندگی روزانه در راستای مطالعات مختلف با اقلیم‌های متفاوت بود. PMP به‌دست آمده به روش چند ایستگاهی برای حوضه‌ی اترک از مقادیر PMP نقطه‌ای در 7 ایستگاه کم‌تر بود. گرچه نمی‌توان این نتیجه را اشتباه دانست ولی برای اولین بار در یک روش معکوس متغیر حدّی کاهش یافته از روی PMPهای نقطه‌ای برای شرایط منطقه واسنجی شد و نتیجه‌ی به‌دست آمده از کلیه‌ی PMPها (به‌جز یک ایستگاه) بیش‌تر به‌دست آمد. بنابراین به‌نظر می‌رسد که PMP بر مبنای نگرش چند ایستگاهی در یک منطقه‌ی همگن با حداکثر PMPهای نقطه‌ای به روش تجدید نظر شده‌ی هرشفیلد برابر باشد. این نتیجه تنها بر اساس یک منطقه به‌دست آمده است و می‌بایست با بررسی‌های دیگر واسنجی شود.   %U https://www.iwrr.ir/article_16169_fa92bb7dc8126ce68e9d8f440b448afc.pdf